وقتی که آلودگی ها جذب کربن فعال می شوند، ظرفیت جذب به تدریج کاهش یافته و در نهایت به حدی می رسد، که به آن کربن مصرف شده (Spent) می گویند ، و در این مرحله نیاز به بازیافت دارد. دو اصطلاح در مورد بازیافت کربن فعال وجود دارد ، یکی احیاء (Regeneration)و دیگری بازیابی مجدد . Reactivation منظور از احیاء خارج کردن آلاینده ها از کربن، بدون تجزیه ی آن ها است، در حالی که فعال سازی مجدد در دماهای بسیار بالا انجام می گیرد و در آن مواد آلاینده ی تجزیه شده و کربن، مجدداً فعال می شوند.
می توان کربن فعال را درون یک قابلمه ریخته و به همراه آب(به میزان هر کیلو کربن فعال 1.5لیترآب)ریخت و سپس زیر آن را روشن کرده تا آب موجود بخار شود سپس می توان دوباره از آن استفاده کرد.
این روش بیش از سه مرتبه دیگر کار ساز نیست و باید آن کربن را دور ریخت.
درباره این سایت